Σταύρου, Θρασύβουλος

Έλληνας φιλόλογος συγγραφέας και ποιητής (Πέτρα Μυτιλήνης 1886 - Αθήνα 1979). Μετά τις σπουδές του στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης και στα πανεπιστήμια της Αθήνας και του Μονάχου, διατέλεσε καθηγητής και γυμνασιάρχης στη χώρα του και αιρετός εκπαιδευτικός σύμβουλος. Το 1951 αποχώρησε από την εκπαίδευση ένεκα ορίου ηλικίας. Με το ψευδώνυμο «Μελικέρτης» συνεργάστηκε σε περιοδικά και εφημερίδες της Σμύρνης της Μυτιλήνης και της Αθήνας. Δημοσίευσε την ποιητική συλλογή Δρόμοι και μονοπάτια (1921) και τη Νεοελληνική μετρική (1930) και ανάλυσε έργα του Αριστοφάνη (Αριστοφάνης, 1951), του Ευριπίδη, του Μένανδρου κ.ά. Από την ξένη λογοτεχνία μετάφρασε την Ελένη του Γκέτε, τη Μαρία Στούαρτ του Σίλερ, το Ρονό Μπλας του Ουγκό, τις Τρεις κωμωδίες του Μολιέρου, και τις Κατεργαριές του Σκαπίνου του ίδιου, τους Μύθους του Αίσωπου, την Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας του Κραντς και πολλά άλλα.